Στάσου βρε αγάπη μου . Περίμενε ματάκια μου, γιατί πήρες φόρα κατηφόρα. Τι σχέση λεβέντη μου έχει ο Άρης από το Βελούχι με σένα και με τον τρόπο που διαχειρίστηκες ό,τι διαχειρίστηκες τα τελευταία χρόνια; Εκείνος ήταν ένας οπλαρχηγός σε μια στιγμή που λίγα έμεναν να γίνουν: ή θα τους τελειώναμε, ή θα μας τελειώναν, όπως και συ - κακώς, κάκιστα κατά τη γνώμη μου - αγαπάς να λες. Αλλά τότε είχαμε πόλεμο. Πάει στο διάολο. Τότε βγήκε μπροστά ο Άρης, και πήρε τα εύσημα και τις κατάρες μαζί. Ήταν ο άνθρωπος που συνόψισε σε μια κίνηση την αντίληψή του, και αντίληψη πολλών εκ του κόμματός του, αλλά και την αντίληψη πολλών εκτός κόμματός του συμπατριωτών μας, για το τι έπρεπε και τι μπορούσε να γίνει εκείνη τη στιγμή. Πήρε το θάρρος, πήρε τα ρίσκα του, και κίνησε μπροστά. Το σέβομαι. Τον σέβομαι. Βέβαια, κατά πολλούς, που επίσης σέβομαι, δημιούργησε κι αμάχη. Με ζητούμενα που δεν τα σέβονταν όλοι. Αμάχη που, φυσικά, κατέληξε σε εμφύλιο. Γιατί οι συν αυτώ - ο ίδιος έφυγε νωρίς - ταύτισαν τη...
επί παντός