( Τον πετούν μες τη σκηνή. Από τα παρασκήνια αριστερά και δεξιά τον ακολουθούν ιπτάμενα παλιοπάπουτσα, αντικείμενα, σκουπίδια, κ.λπ. Ο θόρυβος καταλαγιάζει. Είναι περισσότερο τρομοκρατημένος παρά επιθετικός. Εκνευρισμένος. Ανήσυχος. ) Να σας πάρει, να σας πάρει. Κοίτα λύσσα κακιά. Κοίτα γινάτι. Φαγωθήκανε. ( Έρχεται παπούτσι. Το αποφεύγει. ) Να μη σώσω. Να μη δω άσπρη μέρα. Αφρίσανε. Γιατί μωρέ γαμώ τη; Τι σας έκανα; Ε; Τι σας έκανα μωρέ; Τι τους έκανα γαμώ το και αφηνιάσανε; ( Έρχεται σακούλα με σκουπίδια. Την αποφεύγει. ) Ορίστε! Καλημέρα τους λέω, σκουπίδια μου πετάνε. Ούτε να σηκώσω τα μάτια μου απάνω τους. ( Στη σκηνή προσγειώνεται κανό. Το αποφεύγει. Το κοιτάζει. Καταρρέει. ) Γιατί μωρέ πατέρα... Τι τους έκανα μωρέ πατέρα; ( Πάει και κάθεται στο παγκάκι περίλυπος. ) Αμ ξέρω τι τους έκανα. ( Διορθώνει. ) Όχι. Ξέρω τι δεν έκανα: δεν τα ’κανα στην ώρα τους. Μέτρα πρέπει; Μέτρα να δουν τα μάτια σας. Αυτά είναι, κύριοι. Πρέπει να γίνουν αυτά κι αυτά. Έτσι έχουν τα πράματα. Κι αν σας β...
επί παντός