Ισπανός κονκισταδόρ[1]. Κατακτητής. Απηνής διώκτης των νοτιοαμερικάνων Ίνκας. Γιατί «κατακτητής» κι όχι, ας πούμε, «επισκέπτης»; Διότι ο τρόπος που σκεφτόμαστε. Δε γίνεται αλλιώς. Το 1532 εξεστράτευσε για να κατακτήσει το Περού. Είχε μαθευτεί ότι οι ντόπιοι είχαν πολύ χρυσό στην κατοχή τους. Αυτό ήταν σημαντικό. Αλλά υπήρχε και κάτι άλλο: οι ντόπιοι ήταν Άλλοι. Ξένοι. Ακατάληπτοι. Ακατάληπτη γλώσσα, άλλη σκέψη, άλλοι θεοί, άλλα ήθη και έθιμα - άλλος κόσμος. Ήταν ένα από «αυτά τα παράξενα και βρωμερά έντομα που βρίσκει καμιά φορά κανείς επάνω του» [2]. Και που μ' ένα τίναγμα το πετάει μακριά. Το λιώνει. Συν τοις άλλοις, τσακώνονταν μεταξύ τους. Αδελφός με αδελφό. Ουάσκαρ εναντίον Αταουάλπα. Α, ώστε, αν και μη άνθρωποι, είχαν ανθρώπινες —ούτως ειπείν— συνήθειες. Γνώριμες αδυναμίες, τις οποίες και αντιλαμβανόμαστε και είμαστε σε θέση να εκμεταλλευτούμε. Καμιά διακοσαριά άτομα είχε στη διάθεσή του όλα κι όλα ο Πιθάρο, και μόλις ένα πυροβόλο. Αλλά το πυροβόλο ήταν, ας πούμε, τα πυρηνικά...