typographos

Έτσι το αποκαλείς εσύ, όποτε αισθάνεσαι ότι επιχειρείται κάποιο πνευματικό «φάουλ». Κάποια «κλεψιά», ας πούμε. Κάποια καταστρατήγηση κανόνων πολιτισμού. Φαντάζει άσχετος ο όρος. Αυτή πια η επιμονή σου με τη λέξη. Σαν κάποτε κάποτε που μας κολλάει μια λέξη και τη χρησιμοποιούμε για πάσα νόσο. Σα μαϊντανός. Κι όμως. Σκεφτόμουν ότι δεν έχεις άδικο. Μπορούμε να αντιληφθούμε την ανθρώπινη περιπέτεια ως μια μετάβαση. Από τη μήτρα, από το υγρό και σκοτεινό, από το απτό και αντιληπτό στις αισθήσεις, ως μια μετάβαση σε τόπους φωτεινότερους, κατεργασμένους και σμιλεμένους: στη γλώσσα, στην επιστήμη, στον νόμο. Ως τη μετάβαση από τον μύθο στην ιστορία. Από τη μαγική τελετή στη θεατρική παράσταση. Ως μετάβαση που συσχετίζεται με τη άλλη μετάβασή μας, από την μητέρα προς τον πατέρα. Σαν μια μετάβαση σε τόπο όπου το αισθησιακό ερμηνεύεται και φωτίζεται, η χαοτική του δυναμική περιορίζεται και ό,τι επιμένει να ξεχειλίζει αποκτά δημιουργική ικανότητα. Άρα μπορούμε να αντιληφθούμε τη μετάβαση αυτή σαν ...

Ο φίλος Πάνος ​ δημοσιεύει το γράμμα μιας κοπέλας, κόρης χωρισμένων γονιών, προς τη μάνα της. Η οποία μάνα της έστειλε απάντηση σε μένα! Θεώρησα σωστό να τη δημοσιεύσω κι εγώ με τη σειρά μου: Κορούλα μου Διάβασα το γράμμα σου. Αναρωτιέσαι γιατί φέρθηκα όπως φέρθηκα στον πατέρα σου και σε σάς τους δύο, εσένα και τον αδελφό σου. Ο πραγματικός μου σκοπός, όπως ίσως βλέπεις τώρα που μεγάλωσες, δεν ήταν να λύσω τις διαφορές μου με τον μπαμπά σου. Θα σου πω το προφανές: αν πράγματι ήθελα να λύσω διαφορές, θα το έκανα μ' εκείνον. Όχι παρουσία κοινού. Οι διαφορές με τον σύντροφο δεν επιλύονται μπροστά στα παιδιά. Δεν ήθελα να επιλύσω κάτι. Ο λόγος που έκανα όλες αυτές τις ατέλειωτες σκηνές όταν ήσασταν μπροστά, εσύ κι ο αδελφός σου, ο λόγος που σας έλεγα όλα τα προβλήματα του γάμου μας, που σας ξυπνούσα μέσα στη νύχτα για να πάμε στη γιαγιά – ο λόγος που φέρθηκα όπως φέρθηκα σε όλες τις περιπτώσεις για τις οποίες γράφεις και αναρωτιέσαι, ήταν γιατί ήθελα να σας πάρω με το μέρος μου. Ήθελα ...