typographos

Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνα, ἡ Αἰκατερίνη η Μεγαλομάρτυς. Η Αλεξανδρινή, η κόρη του αριστοκράτη Κώνσταντος. Ελληνολατινομαθής, σπουδαγμένη και πολύγλωσση. Απ’ έξω κι ανακατωτά τον Όμηρο και τον Βιργίλιο. Και τους Έλληνες ιατρούς και φιλοσόφους. Τους Αιγύπτιους μάγους και τους Έλληνες μάντεις. Αλλά και το σώμα του Χριστιανισμού – όλη την αντίληψη του καιρού της. Μαγικό πλάσμα. Μυθικό. Σοφή και πανέμορφη. Πενήντα ρήτορες τής έστειλε για να τη μεταπείσουν ο Μαξιμίνος ο Ρωμαίος, ο άρχων της Αιγύπτου, κι αυτή, κορίτσι πράμα, τους έκανε χριστιανούς. Άκου φίλε μου! Καθώς και τη σύζυγο τού Μαξιμίνου, τη Φαυστίνα που πήγε να την επισκεφθεί στη φυλακή. Και μαζί και τη φρουρά της, διακόσιους φαντάρους. Ο Ρωμαίος εξεμάνη και τους έκαψε ζωντανούς – ρήτορες, σύζυγο και φρουρά. Κι η Αικατερίνη να βασανιστεί στον τροχό. Έλα όμως που τα καρφιά του τροχού σπώνταν. Κι όταν οι βασανιστές επέμειναν να κάνουν τη δουλειά τους και το ζόρισαν το μηχάνημα, ο τροχός διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη, σαν από χέρι αόρατο. Είδαν...

Στην επιτροπή της Βουλής για το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που αφορά στις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019, ομιλών περί βιασμού και ποινικής αντιμετώπισής του, εις εκ των αγορητών προτρέπει: «Μπείτε [...] στην ουσία των ψυχολογικών παρενεργειών [του βιασμού], που είναι η τάση στην αυτοκτονία, η τάση στην πορνεία, στην ομοφυλοφιλία, η σχολική αδυναμία, η έλλειψη συγκέντρωσης, το μίσος προς το άλλο φύλο, [η] εχθρότητα προς την κοινωνία, [οι] τάσεις προς αυτοκτονία. [...]» Πάμε πρώτα στα εύκολα. Παρενέργεια είναι η ανεπιθύμητη δευτερεύουσα ενέργεια μιας ουσίας (και, μεταφορικά, μιας πράξης) της οποίας η κύρια ενέργεια είναι άλλη, και μάλιστα επιθυμητή. Το φάρμακο που παίρνεις, ας πούμε, για να σου περάσει η μηκυτίαση, η μηκυτίασή σου πάει καλύτερα αλλά το στομάχι σου πάει για έλκος. Η αλοιφή που βάζεις για να βγάλεις μαλλιά, παθαίνεις έκζεμα στην κεφαλή σου. Δείρ' το το παιδί για να βάλει μυαλό, κι εκείνο σού γίνεται βίαιο κι αλητεύει. Έλα μωρέ τώ...

Το Κοράνι, όπως και η Βίβλος και οι Βέδες και το Ταλμούδ, είναι κείμενα. Και τα κείμενα γράφονται από ανθρώπους. Μόνον. Από κανέναν άλλον. Φυσικά οι άνθρωποι πιστεύουμε και διαδίδουμε ότι τα κείμενά μας είναι ιερά και θεόδοτα. Οι  χριστιανοί θεωρούν ότι η Βίβλος είναι θεϊκό βιβλίο και πως οι Δέκα Εντολές παρεδόθησαν στον Μωυσή από τον θεό αυτοπροσώπως. Και οι  μουσουλμάνοι θεωρούν το ίδιο ακριβώς: ότι το Κοράνι είναι θεϊκό βιβλίο και πως παρεδόθη στον προφήτη Μωάμεθ από τον αρχάγγελο Γαβριήλ αυτοπροσώπως. Όταν οι άνθρωποι συνθέτουμε κείμενα, το κάνουμε για κάποιο λόγο. Πάντοτε. Στην περίπτωση των θρησκευτικών κειμένων, ο λόγος είναι να κωδικοποιηθούν οι κανόνες για την ψυχική και σωματική επιβίωση των λαών και για την αποτελεσματική πολιτική και κοινωνική οργάνωση. Ου κλέψεις (γιατί αλλιώς δε μπορεί να στηθεί κοινωνία). Ου μοιχεύσεις (γιατί αλλιώς δε μπορεί να στηθεί ο πυρήνας της κοινωνίας που είναι η οικογένεια). Μην τρως χοιρινό (γιατί επειδή είσαι νομάδας το ψήνεις λίγο κα...