Μία η ώρα, καταμεσής στη μαύρη νύχτα. Το Министерство обороны СССР , δηλαδή το Υπουργείο Αμύνης τής ΕΣΣΔ , είχε αποβραδίς εκδώσει την κατεπείγουσα ντιρεκτίβα № 1: «Όλες οι δυνάμεις σε θέσεις μάχης. Αποφύγετε προκλητικές ενέργειες πάσης φύσεως.» Κάτι περίμεναν. Αλλά τι; Το σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερμανία ήταν σε πλήρη ισχύ. Νωρίτερα, το βράδυ της προγουμένης, γύρω στις εννέα, ένας Γερμανός φαντάρος, ο Άλφρεντ Λίσκοφ , τριαντάρης τότε, την κοπανούσε από το 222ο Σύνταγμα Πεζικού τής 75ης Μεραρχίας όπου υπηρετούσε, και ριχνόταν στον ποταμό Μπουγκ . Θα τον διέσχιζε και θα ’βγαινε απέναντι, στο Σοκάλ , κοντά στο Λβοβ . Και θα παραδινόταν στους άντρες του 90ού τής Συνοριοφυλακής. – Σύντροφοι, ο Χίτλερ θα επιτεθεί το ξημέρωμα στις τέσσερις. Ο Λίσκοφ, πριν τον τσιμπήσει η Βέρμαχτ και τον επιστρατεύσει, ήταν εργάτης επιπλοποιός. Αφοσιωμένος κομμουνιστής και μέλος της Roter Frontkämpferbund , της Συμμαχίας των Μαχητών του Ερυθρού Μετώπου, ακροαριστερής παραστρατιωτικής οργάνωσης συνδεδεμένης...