Σ' ευχαριστώ φίλε μου Δημήτρη για το έναυσμα. Ο Umberto Eco ήταν άνθρωπος με σπουδαία μόρφωση. Δε θα πρέπει να παραδεχθούμε τα περί ομάδων εργασίας που επεξεργάζονταν για λογαριασμό του ολόκληρα βιβλία του, αν δεν έχουμε απτές αποδείξεις. Από την άλλη όμως, κάνουμε τον συλλογισμό: ναι, από κάποιο χρονικό σημείο και κάτω, έπρεπε να διατηρηθεί η ευπωλητότητα και, για τον λόγο αυτόν, και το - ας το πούμε - ISO του συγγραφέα. Όταν αγοράζουμε συσκευασίες, περιμένουμε το προϊόν να είναι αυτό που γνωρίζουμε. Να έχει τις προδιαγραφές που μας το έκαναν αγαπητό όταν το αγοράσαμε για πρώτη φορά. Άλλωστε γι' αυτό θέλουμε να το ξαναγοράσουμε. Είναι ευχή και κατάρα η επιτυχία: δε μπορείς πια να γράφεις ό,τι σου κατέβει. Ούτε να παίζεις ό,τι ρόλους γουστάρεις, ούτε σε όποιες ταινίες σου 'ρχεται. Ούτε καλά καλά να αγωνίζεσαι σε όποια ομάδα θέλεις. Το κοινό περιμένει συγκεκριμένα πράγματα, εξ ου και σε αγοράζει ακριβά και κατά εκατομμύρια. Από κάποιο σημείο του διαγράμματος των πωλήσεων, λ...
επί παντός