typographos

Ναός του Ηφαίστου. Του Ηφαίστου και της Αθηνάς Εργάνης. Δωρικός, περίπτερος, με πρόναο, σηκό και οπισθόναο. Από τη δυτική μεριά. Το φως που παίζει. Αλλού απλώνοντας κι αλλού υποχωρώντας. Χάδια.

Είχαμε να θάψουμε πολλούς. Οκτώ, μπορώ να σου πω. Τι παράλειψη – δε ρώτησα τον Δάσκαλο τι σκέφτονται τέτοιες ώρες και ποια είναι τα λόγια που πρέπει να προφέρεις. Το σίγουρο είναι πως πρέπει ν’ αλλάξουμε φέρετρα.  Διαπιστώθηκε ότι τελευταίως, ενώ τα έχουμε στους ώμους μας, αυτά πηγαίνουν από μόνα τους. Σαν να έχουν αποκτήσει μνήμη της πράξεως. Σαν να ξέρουν. Θέλουμε φέρετρα καινούρια.

– Κάτσε. Κάθησα. Πήρε αυτός την ψιλή κι άρχισε να με κουρεύει. Βζζζζ όλο το κεφάλι, καλά καλά. Μέχρι που δεν έμεινε τίποτα. – Σήκω. Ο επόμενος. Σηκώθηκα. Στον επόμενο σταθμό μάς δίναν από έναν γκρι σάκο τεράστιο. Με δυο φόρμες αγγαρείας μπλε σκούρες. Δυο στολές εξόδου ραφ. Και δυο πουκάμισα. Και άρβυλα. Και κάλτσες. Και φανέλες και σκελέες. Και σαπούνι, βερνίκι για τα παπούτσια και βούρτσα. Οδοντόκρεμα και οδοντόβουρτσα. Αλλά εγώ είχα το νου μου στο μαλλί. Που πια δεν υπήρχε. Περνούσα την παλάμη χαλαρά πάνω από το τριχωτόν της κεφαλής, να νιώθω τις βελονίτσες να τρυπάν το χέρι μου. – Άντε ρε προχώρα, ρε! Έπεσε και μια σπρωξιά και βρέθηκα στην επόμενη στάση. – Γδύσου. Γδύθηκα, τι να ’κανα. Πέρασε ένας με ακουστικά και μας τ’ ακούμπαγε και μας άκουγε καθώς ανασαίναμε βαθιά, όρθιοι, στη σειρά, ο ένας πίσω απ’ τον άλλον. Κι ύστερα έπρεπε να κρατήσεις τ’ αρχίδια σου με τον δείκτη του χεριού ανάμεσά τους, έτσι που να πέφτουν εκατέρωθεν, να τα δει αυτός να βεβαιωθεί ότι είναι δύο, να υπογράψε...

Στύλοι (ή Στήλες) του Ολυμπίου Διός. Ή, επί το ορθότερον, Ναός του Ολυμπίου Διός. Τα γνωστά. Ξεκίνησε να χτίζεται —λένε— επί Πεισιστράτου . Πεντακόσια τόσο προ Χριστού. Αλλά οι εργασίες σταμάτησαν όταν διώχτηκε ο γιος του ο Ιππίας από την Αθήνα. Σαν αρχιτέκτονες αναφέρονται από τον Βιτρούβιο ο Αντιστάτης , ο Κάλλαισχρος, ο Αντιμαχίδης καί ο Φόρμος. Κι αλλού ο Πωρίνος. Μετά ήρθαν οι Περσικοί πόλεμοι. Ύστερα η Αθηναϊκή Δημοκρατία το θεώρησε φαραωνικό έργο και το άφησε ημιτελές. Κι ύστερα ήρθε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος και τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Περάσαν αιώνες. Ο Αντίοχος ο Επιφανής , ο εκ Συρίας, το ανακίνησε το θέμα, αλλά πάει κι αυτός. Ετελεύτησε. Και περάσαν κι άλλοι αιώνες. Ώσπου ο μέγας λάτρης Αδριανός , μέσα στο γενικότερο πρόγραμμά του, ενέταξε και τον Ναό. Και τον τελείωσε. Τον αφιέρωσε στον Δία, και του ’φτιαξε και άγαλμα χρυσελεφάντινο. Του θεού. Κι ύστερα περάσαν κι άλλοι αιώνες και σει...

Ακούω τον βρυχηθμό του ζώου και τις κλαγγές. Από τότε που συμφωνήσαμε να συνωστισθούμε στας πόλεις, συμφωνήσαμε και ν’ αφήσουμε το μαύρο ζώο εκτός. Έτσι την είδαμε. Ότι θα το αρνηθούμε, κι άρα εκείνο θα πάψει να υπάρχει. Χτίσαμε σπίτια και μαζευτήκαμε όλοι κοντά κοντά, να νιώθουμε ο ένας τη ζέστα του άλλου. Ανάψαμε φωτιές και τα βράδια λέγαμε παραμύθια στα παιδιά μας – πώς να αφηγηθείς στα παιδιά τι παίχτηκε, αν δεν το κάνεις παραβολή. Άλλωστε, κι εμείς οι μεγάλοι, όταν θέλουμε να μιλήσουμε μεταξύ μας για το ανείπωτο, με αλληγορίες μιλάμε – δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ένα παιχνίδι σκέψης είναι αυτό το πράμα των πόλεων. Το είπαμε πολιτισμό. Και οικοδομήσαμε. Εφτά οχτώ πατώματα κι εξήντα παραθύρια. Και δώστου κι ανεβαίναμε. Αλλά το ζώο είναι γλυκό. Υπόσχεται. Γλυκορουθουνίζει το θηρίο, θυμίζοντάς μας την απόλυτη εκπλήρωση: πώς είναι να γαμάς και να σκοτώνεις. Να καις. Να διαλύεις τα πάντα. Πώς είναι να τα βλέπεις να γκρεμίζονται όλα. Οι αρχαίοι στρατοί, όταν καταλάμβαναν μια πόλη, είχαν δι...

...και τα κορμιά καράβια...

Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα, κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει, θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό. Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει, πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό. Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ένα σοβαρό κίνδυνο που έχουν τα παιδιά όταν φορούν τη μάσκα. Μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο. Τι φταίω εγώ. Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ. Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί. ------------------------------------ Επικαιρότητα: Προειδοποίηση – Με προσοχή τη μάσκα στα παιδιά. Μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο.

Στιγμές χαλάρωσης. Η Αθήνα... αλλιώς. (Κλικ στις φωτό για λεπτομέρειες ερημιάς.)

Σικόρσκι. Aircrane. Ελικόπτερο / γερανός. Εννέα τόνους νερό μπορεί να σηκώσει. Χρόνος ανεφοδιασμού κάτω από ένα λεπτό. Μπορεί να τραβήξει νερό από θάλασσα, λίμνη, πισίνα, ακόμη κι από βαρέλι. Δύο πιλότοι εμπρός κι ένας πίσω στην καμπίνα με χειριστήρια κι αυτός. Ας είναι καλά οι πιλότοι, μέρα που ’ναι. ------------------------------------------ Επικαιρότητα: Πυρκαϊά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης πλαστικών στη Μεταμόρφωση .

Μητροπολιτικός Καθεδρικός Ναός Ορθοδόξων Αρμενίων Ελλάδος Αγίου Γρηγορίου του Φωτιστή ( Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ , Σουρπ Κρικόρ Λουσαβορίτς ), Κριεζή 10, Πλατεία Ελευθερίας, Αθήνα. Η ανέγερση του ναού έγινε το 1935 και εκεί εγκαταστάθηκε η Αρχιεπισκοπή. Είναι ναός σταυροειδής εγγεγραμμένος (Էջմիածնատիպ), μονόχωρος (μονόκλιτος), με τρούλο (գաւիթ) και τύμπανο (տրամ). Το κτίσμα είναι σχεδόν τετράγωνο και σχηματίζει σταυρό εσωτερικά και εξωτερικά. Στη μέση του σταυρού βρίσκεται ο πολυγωνικός πυραμιδοειδής τρούλος. ---------------------------------------- Πληροφορίες από το Armenian Portal ( Η Αρχιτεκτονική των Αρμενικών Ναών της Αθήνας ), τη Βικιπαίδεια και τη Μητρόπολη Ορθοδόξων Αρμενίων Ελλάδος .

Γραφές XIX. Scriptures XIX.