
(Η μάνα φωνάζει μέσα από το μπάνιο)
- Έλα καμάρι μου. Έτοιμο το νερό.
- Τώρα.
- Τώρα πουλάκι μου, τώρα. Τώρα να 'ρθεις.
- Τώρα ρε μάνα. Έρχομαι.
(Προβάλλει στην πόρτα του μπάνιου)
- Έλα καρδούλα μου. Έλα ματάκια μου. Έλα και δε με κρατά η μέση μου. Έτσι μπράβο. Άιντε μπες στη μπανιέρα.
- Μάνα, αμάν.
(Αρχίζει να γδύνεται)
- Αν δεν ήμουν κι εγώ, πουλάκι μου... Άπλυτος θα 'μενες.
- Άσε ρε μάνα!
- Άσε; Ορίστε! Πουκάμισο είναι αυτό; Μες τη βρώμα. Παντελόνι; Α, παπα. Ορίστε: Κοίτα βρακί! Κοίτα βρακί! Σπανάκι φυτρώνει δω μέσα, ματάκια μου.
- Μάνα! Μεγάλος είμαι, κι ό,τι γουστάρω θα κάνω.
- Μεγάλος είσαι καμάρι μου. Μεγάλος. Πω πω τι μεγάλο που 'ναι το αστέρι μου εμένα. Άντε. Μπες τώρα στη μπανιέρα. Έτσι, πουλάκι μου. Αχμπράβο το πουλάκι μου εμένα.
(Μπαίνει προσεκτικά)
- Μάνα, το νερό καίει.
- Πάψε καμάρι μου. Τώρα το κρυώνω. Πάψε πουλάκι μου. Άντε και δε με κρατά η μέση μου. Άντε να γίνεις άνθρωπος.
- Άνθρωπος είμαι ρε μάνα, τι είμαι;
- Άνθρωπος, άνθρωπος αγάπη μου. Άνθρωπος είσαι. Ωχ, το παλικάρι μου εμένα.
(Αρχίζει να τον τρίβει)
- Με πονάς.
- Εμ, σιγά κι εσύ. Σε πονάω. Τι σε πονάω δηλαδή. Να μην τρίψω να φύγει η λίγδα;
- Ποια λίγδα ρε μάνα. Βαζελίνη είναι. Τα δακρυγόνα.
- Γιατί βρε πουλάκι μου; Πάλι δακρυγόνα;
- Ωχ ρε μάνα, δεν ξες εσύ. Είχαμε επεισόδια στην Εταιρεία.
- Γιατί ματάκια μου; Δερνόσασταν;
- Δεν ξες εσύ. Ήρθανε τα ματ. Καλά και ντε να εισπράξουμε τα χαράτσια.
- Ναι, πουλάκι μου, τα χαράτσια. Να μην τα εισπράξετε, ματάκια μου. Κακό πράμα τα χαράτσια.
- Με πονάς ρε μάνα. Πρόσεχε.
- Ναι, το πουλάκι μου. Ναι, αγαπούλα μου.
- Να βάλω γώ να εισπράξω λεει τα αντιλαϊκά τους τα μέτρα.
- Έτσι είναι ματάκια μου. Τα μέτρα και τα χιλιόμετρα.
- Έλα ντε! Τι είμ' εγώ; Ο μαλάκας της υπόθεσης; Αυτοί θα φτιάχνουν τους λογαριασμούς κι εγώ θα τους εισπράττω;
- Αυτοί, αυτοί, παλικάρι μου. Αυτοί να τα εισπράξουν.
- Να βάλουμε λέει και να πληρώνει ο κοσμάκης.
- Άκου κει... Να τα πληρώνει ο κοσμάκης!
- Ρε μάνα! Ότι λέω λες;
- Μην κουνιέσαι μανούλα μου να φύγει ο σγόρτσος, άσε με σε παρακαλώ. Έλα και δε με κρατάει η μέση μου.
- Ποια μέση σου ρε μάνα. Εδώ πρέπει να κάνουμε ανυπακοή στην αντίδραση.
- Ανυπακοή παλικάρι μου.
- Να τους σκίσουμε όλους. Να δούνε τι θα πει.
- Να δούνε, αγάπη μου, να δούν αυτοί.
- Θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Άσπρη μέρα δε θα δούν. Θα τους κλείσω γω το Σύνταγμα και δε θα το κουνάω ρούπι.
- Ρούπι παλικάρι μου, ρούπι.
- Με πονάς, μάνα!
- Ναι καμάρι μου.
- Αν περιμένουν από μένα να εισπράξω τ' αντιλαϊκά τους τα χαράτσια, είναι γελασμένοι.
- Γελασμένοι είναι πουλάκι μου.
- Κούνια που τους κούναγε.
- Κούνια τους, καμάρι μου, κούνια.
- Θα τους πάρει και θα τους σηκώσει.
- Θα τους σηκώσει, λεβέντη μου.
- Εγω είμαι το κόμμα.
- Αμ εσύ σαι το κόμμα καμάρι μου. Εσύ.
- Που θα μου πουν εμένα πράσιν' άλογα.
- Τα άλογα τα πράσινα, λεβέντη μου.
- Το ξες ότι άμα θέλω γω την κλείνω τη Σταδίου σε μια ώρα;
- Την κλείνεις, αγάπη μου, την κλείνεις.
- Ξες ότι άμα θέλω κλείνω και την Πανεπιστημίου μαζί;
- Και την πανεπιστημίου, κούκλε μου.
- Κι άμα λάχει κατεβάζω και τους διακόπτες.
- Ναι καμάρι μου, τους κατεβάζεις.
- Και να δεις για πότε συνέρχονται.
- Όλοι συνέρχονται πουλάκι μου, όλοι.
- Κλαρίνο θα τους βάλω να κάθονται. Σούζα.
- Όλους αγάπη μου. Όλους.
- Με πονας ρε μάνα!
- Λίγο να ξύσω εδώ, πουλάκι μου, λίγο, να φύγει η γάνα.
- Και μετά θα τους έχω να παρακαλάνε.
- Να παρακαλάν αγάπη μου.
- Να μ' εκλιπαρούν. Γονατιστοί.
- Γονατιστοί, ματάκια μου.
- Ούτε να μαγειρέψουν, ούτε να πλυθούν.
- Γιατί βρε ματάκια μου να μην πλυθεί ο κοσμάκης;
- Δεν ξες εσύ ρε μάνα. Γιατί μαζί πλένεται κι η αντίδραση.
- Η αντίδραση, παλικάρι μου.
- Θα τους φτιάξω γω.
- Και, να μη μαγειρέψει ο κοσμάκης βρε ματάκια μου;
- Ποιος κοσμάκης ρε μάνα; Ποιος κοσμάκης; Να ζοριστεί ο κοσμάκης. Να καταλάβει ποιος είναι ο εχθρός. Άπλυτος κι αμαγείρευτος να μείνει. Να μάθει τι εστί βερύκοκο. Να βγούν στους δρόμους να τους ξεσκίσουν.
- Εσένα μην ξεσκίσουν, πουλάκι μου. Έτσι λέει η κυρα Νίτσα.
- Τον κακό της τής κυρα Νίτσας και το φλάρο της.
- Τον κακό της ματάκια μου. Τον κακό της.
- Μας έγινε τώρα η κυρα Νίτσα κι έμαθε πολιτική.
- Ναι, δεν ξέρει η κυρα Νίτσα κούκλε μου.
- Άκου εμένα θα ξεσκίσουνε! Λες και δεν ξέρει ο κοσμάκης ποιος είναι ο ταξικός αντίπαλος.
- Εμ δεν ξέρει ματάκια μου. Ξέρει;
- Και τι να κάνω ρε μάνα; Να τους αφήσω να κοιμώνται τον ύπνο τον αιώνιο;
- Να τους ξυπνήσεις μάνα μου. Να τους ξυπνήσεις.
- Ν' αφήσω να περάσει η Εταιρεία στα χέρια της αντίδρασης;
- Γιατί, δικιά σου είναι η Εταιρεία, πουλάκι μου;
- Αμ τίνος είναι ρε μάνα; Βέβαια δικά μου είναι. Δικιά μου κι αυτονών που τη δουλεύουμε.
- Μα εσύ δεν τη δουλεύεις την Εταιρεία πουλάκι μου. Κουβεντολόι πας και κάνεις.
- Ναι, γαμώ την καταδίκη μου, γιατί πρέπει και κάποιοι ν' αγωνίζονται. Κάποιος πρέπει νάχει το νου του να προστατέψει τους εργαζόμενους.
- Εσύ δηλαδή το νου σου το 'χεις στους εργαζόμενους;
- Εμ βέβαια ρε μάνα.
- Δεν ξέρω βρε παιδάκι μου. Μια δουλειά κανονική, γιατί δεν κάνεις, ματάκια μου;
- Τι λες ρε μάνα;
- Μια κανονική δουλειά χρυσούλι μου. Κανονική. Πώς το λένε. Φτιάχνω αυτό, παίρνω τόσα.
- Αγώνας είναι μάνα.
- Τι αγώνας είναι αστέρι μου; Κουβέντα είναι. Και ξύλο. Κάθε τρεις και μία.
- Γι αυτό πληρώνομαι.
- Γι αυτό πληρώνεσαι, καμάρι μου.
- Γι αυτό με πληρώνει ο λαός.
- Η Εταιρεία σε πληρώνει ματάκια μου.
- Και την Εταιρεία ποιος την πληρώνει ρε μάνα; Ο λαός δεν την πληρώνει;
- Εσένα τον ρωτήσατε αν σε πληρώνει;
- Μάνα σκάσε. Μες την τιμή του προϊόντος είναι κι αυτό.
- Καλά παιδάκι μου, καλά. Μια κουβέντα είπα.
- Με πονάς.
- Μα πώς θα βγει το κάκαθο αν δε σε πονέσω και λιγάκι, καμάρι μου.
- Μες την τιμή του προϊόντος είναι. Βιομηχανικό αγαθό. Και τα βιομηχανικά αγαθά έχουν μέσα και τα μισθά και τις αργίες και τις απεργίες. Και μένα μαζί.
- Ναι, βρε πουλάκι μου. Αλλά ανεβαίνει ο λογαριασμός.
- Από μένα ανεβαίνει;
- Ξέρω γω; Τι ήθελες τις προάλλες και τρέχατε ταξίδι όλοι μαζί;
- Αφού είχαμε διάσκεψη ρε μάνα!
- Γιατί πουλάκι μου; Χάθηκε να τα πείτε απ' το τηλέφωνο;
- Ποιο τηλέφωνο, ρε μάνα. Μπορεί να γίνει ζύμωση τόσα άτομα απ' το τηλέφωνο;
- Γιατί ματάκια μου; Όλοι μαζί μιλάγατε; Γιατί δεν πάτε ένας δυο να συνεννοηθείτε;
- Δε γίνεται έτσι ρε μάνα. Είναι κεκτημένα δικαιώματα.
- Βέβαια. Δικαιώματα. Αλλά ποιος τα πληρώνει;
- Ρε μάνα; Λογαριασμό θα σου δώσω τώρα εγώ;
- Όχι πουλάκι μου. Όχι. Μου έρχεται ο λογαρισμός από μόνος του, καμάρι μου.
- Και είναι και λειψός. Ξες τι πληρώνουν οι άλλοι;
- Τι πληρώνουν, αγάπη μου;
- Τα διπλά και τρίδιπλα ρε μάνα.
- Εμείς δηλαδή πληρώνουμε πιο λίγα;
- Βέβαια, ρε μάνα. Δεν τάχουμε πει; Κοτζάμ στέλεχος είμαι. Του πατέρα όταν πηγαινε καλά το εργοστάσιο, δεν του δίναν κι ένα ζευγάρι παπούτσια δώρο;
- Εμ, αυτός τα 'φτιαχνε τα παπούτσια, καμάρι μου, γι' αυτό. Του δίναν απ' αυτό πού φτιαχνε. Εσύ τι φτιάχνεις;
- Σκάσε. Ως εδώ. Θ' αυτοκτονήσω.
- Θ' αυτοκτονήσεις, πουλάκι μου.
- Θα πέσω να πεθάνω.
- Ναι, πουλάκι μου. Θα πέσεις να πεθάνεις.
- Έτσι κι ανακαλύψω ότι φάγαν λεφτά, θα πέσω να πεθάνω.
- Γιατί καμάρι μου να πεθάνεις; Εσύ τάφαγες;
- Θα ρθώ ν' αυτοκτονήσω.
- Ωχ, το καμάρι μου!
- Με πονάς, γαμώ τη.
- Λίγο να τρίψω καμάρι μου. Λίγο. Η λέρα έχει ποτίσει. Λίγο, αστέρι μου. Έλα και δε με κρατά η μέση μου.
- Αμ θα τους δείξω εγώ.
- Θα τους δείξεις, ματάκια μου.
- Θα τους πάρει και θα τους σηκώσει.
- Θα τους σηκώσει, το παλικάρι μου.
- Θα τους κάνω να παραμιλάνε.
- Λόγια παράταιρα θα λένε.
- Θα δούνε το Χριστό φαντάρο.
- Και την Παναγιά κολάρο, λεβέντη μου.
- Ναι, μανούλα μου. Θα τους δείξω γω.
- Ωχ ματάκαι μου! Θα τους δείξεις λεβέντη μου. Ωχ το πουλί μου εμένα. Κοίτα, κοίτα πόσος έγινε!
- Μεγάλωσα, μανούλα μου.
- Ναι το καμάρι μου. Θα τους δείξεις ολονών.
- Θα προσκυνήσουν.
- Αλί αλί και τρισαλί.
- Θα υποταχτούν.
- Ναι αστέρι μου.
- Εγώ είμαι το κόμμα.
- Εσύ πουλάκι μου. Εσύ.
- Να με διαγράψουν.
- Αφού εσύ σαι το κόμμα, ματάκια μου.
- Αχ, μανούλα μου.
- Αχ, το βλαστάρι μου εμένα. Όλους θα τους κανονίσει.
- Όλους, μανούλα μου.
- Θα τους λιανίσει.
- Όλους, μανούλα μου.
- Κοίτα μωρέ πόσος έγινε!
- Μέχρι κει πάνω μανούλα μου.
- Μέχρι κει πάνω, το αστέρι μου. Κι όλος ο κόσμος θα βογγήξει.
- Ναι μανούλα μου.
- Ναι πουλάκι μου. Ναι αγάπη μου.
- Ναι μανούλα μου γλυκειά.
-----------------------------------
Επικαιρότητα: Συγκροτείται Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Ωστόσο, στέλεχος του συνδικαλιστικού τομέα του ΠΑΣΟΚ, ανοίγει μέτωπο και ζητεί να διαγραφεί από το κόμμα, λέγοντας «εγώ είμαι το ΠΑΣΟΚ».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου