Οξείδωση είναι όταν έχεις ένα μέταλλο κι αυτό το μέταλλο βρίσκεται στον αέρα ή στο νερό, οπότε τα άτομα της επιφάνειάς του κάνουν σχέσεις με τα άτομα του αέρα. Ή του νερού.
Μπελάς. Απαγορευμένο πράμα, διότι κύριε εγώ δεν σας έχω να ανακατευόσαστε μεταξύ σας, εγώ σας έχω εδώ να παραμείνετε ως έχετε. Που είναι μια κουβέντα, κι αυτά τα πράματα δεν παίρνουν από κουβέντες – κάνουν τη δουλειά τους κι ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, είναι κανονισμένο.
Δεν έχεις και πολλές λύσεις. Ή ντύνεις τα μέταλλά σου με άλλα μέταλλα που να μην είναι και τόσο μπερμπάντικα, οπότε δεν σου οξειδώνονται, κατάλαβες, επιμετάλλωση το λένε αυτό, ή τα βάφεις. Πρωί μεσημέρι βράδυ. Και δος του μπογιά και ξανά μανά μπογιά, όλη μέρα κάποιος μ’ ένα πινέλο είναι εκεί, πάνω σε μια σκαλωσιά, και βάφει, χειμώνα καλοκαίρι, με ειδικές μπογιές και χρώματα, να μην τις περνάει ο αέρας και το νερό, οπότε να μην σου φλερτάρουν τα μέταλλά σου με ανέμους και με ύδατα. Και να μην τα σακατεύει και το αλάτι, διότι αυτό πού το πας. Έχεις και το αλάτι να σκεφτείς.
Μπορείς βέβαια και να τ’ αφήσεις να γίνουν όλα όπως είναι κανονισμένο να γίνουν κι εσύ να κάθεσαι να τα κοιτάς και να θαυμάζεις, πω πω τι όμορφο έγινε με την πατίνα του χρόνου, και να το παίζεις γοητευμένος – τσ τσ μαγεία φίλε μου.
Εξαρτάται πόσα λεφτά έχεις ξοδέψει, πόσα σου μένουν και πόσα χρειάζεσαι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου