Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ποιητής μιλάει

«Έτοιμες οι "Παιδικές σκηνές". Τα παιδιά είναι αθώα. Και παιχνιδιάρικα. Ελεύθερα. Να μείνει κανείς ελεύθερος! Και να ονειρεύεται. Σαν παιδί. Για πάντα.»




Ένα οδοιπορικό. Ένα ταξίδι με τη φαντασία μας στις σκέψεις τού Ρόμπερτ Σούμαν. Και μαζί μια περιδιάβαση στους στίχους του ποιητή που αγαπούσε, του Χάινριχ Χάινε. Καθώς ακούμε επιλογές από τις «Παιδικές σκηνές» του Συνθέτη, το νεανικό του αριστούργημα σε μεταγραφή για φλάουτο και πιάνο.


Robert Schumann, Kinderszenen, op. 15. Der Dichter spricht. Αποσπάσματα.

Η μετάφραση των ποιημάτων του Χάινε είναι του Κώστα Καρυωτάκη, και των «Παιδικών σκηνών» του Σούμαν, του Αλέξανδρου Ίσαρη.


Εξερευνητής της σκέψης του Συνθέτη και αφηγητής ο Κωνσταντίνος Παπαλέξης, σπουδαστής της Ανωτέρας του Τμήματος Μονωδίας. Στο πιάνο η Τζούλη Καράλη και στο φλάουτο η Έλενα Αντωνοπούλου, καθηγήτριες του Ωδείου. Σύλληψη και επιμέλεια, Νέστωρ Ταίηλορ.

Και για τους φίλους που θέλουν ν’ ακούσουν ολόκληρη τη μικρή συναυλία μας (συνολικός χρόνος 18 λεπτά):

Παιδικές σκηνές:
1. Από ξένες χώρες και ανθρώπους 
2. Παράξενη ιστορία
3. Το κόλπο του τυφλού
4. Παιδί που παρακαλεί
5. Αρκετή ευτυχία
6. Σπουδαίο γεγονός
7. Ονειροπόληση
8. Στο τζάκι
9. Ίσως πολύ σοβαρός
10. Νυσταγμένο παιδί
11. Ο ποιητής μιλάει

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αθήναι

Φαντάσου έχεις, λέει, μια γλώσσα, ωραία και καλή, και τη μιλάς σ’ ένα μικρό χωργιό που διατηρείς κάπου σε μια εύκρατη περιοχή τού κόσμου. Δεντράκια, ποταμάκια, αμπελάκια, κι έναν Παρθενώνα να σου βρίσκεται. Και φαντάσου ότι πας καλά, οι δουλειές, τα παιδιά, ψωνίζει ο κόσμος, κάτι μοντελάκια που θα γίνουν παγκοσμίως ανάρπαστα εις το διηνεκές, έλα όμως που οι καιροί αλλάζουν, χωργιό με χωργιό τα τσουγκρίζετε, δε βρίσκετε άκρη, ο κόσμος σας είναι πολύ μικρός, γινόστε μπάχαλο, και νάσου εμφανίζεται ένα πιο ρωμαλέο χωργιό και πιο φρέσκο, κάπου στον Βορρά, άλλο πολίτευμα, πιο ορεξάτο απ’ το δικό σου, ανανεωμένο, και σας βάνει σε σειρά, άλλο πνεύμα, μιλάει τη γλώσσα σου, τη βρίσκει πολύ γκιουζέλ και πολύ αποτελεσματική, παίρνει και μερικούς από τους πιο καλούς σου για δασκάλους των παιδιών του, και το καζάνι αρχινάει να κοχλάζει. Ίδιο προϊόν, ίδια μοντελάκια, άλλο μάρκετινγκ. Άλλες τακτικές πωλήσεων. Κι ενώ έτσι έχουν τα πράματα, αίφνης μια Κυριακή και μια γιορτή, μια πίσημον ημέρα, ένας τύπο...

Λιμήν

Лиман. Διαβάζεται λιμάν. Και θα πει λιμάνι – τι άλλο να πει. Αλλά μια στιγμή. Δεν είναι απ’ τα ελληνικά. Είναι απ’ τα τούρκικα. Βαστιέσαι; Βαστήξου: τα ρώσικα δεν την πήραν τη λεξούλα από τα ελληνικά, γιατί και τα ελληνικά από τα τούρκικα την έχουν πάρει. Ξαναβαστήξου. Υπήρχε μια αρχαία λεξούλα, λειμών. Ελληνικά. Το υγρό λιβάδι. Και καθώς οι λεξούλες ταξιδεύουν και μιλάν για πράγματα που μεταξύ τους μοιάζουν, λειμών σήμαινε κι εκείνο το άλλο το υγρό και ζεστό και φιλόξενο πράμα που ξέρεις. Συνεννοηθήκαμε; Μπράβο. Αυτό εκτιμώ σε σένα: την αντιληπτικότητά σου. Και ταξίδευε που λες η λεξούλα, τι ευλείμων – με ωραία παχιά λιβάδια, τι λειμώνιος – ο του λιβαδιού, τι λειμακίδες – οι νύμφες αυτών των υγρών και ζεστών μερών, αυτές που σου παίρνουν τη μιλιά και μένεις ευσεβής μεν, άλαλος δε. Τέλος πάντων, μην τα πολυλογούμε, αυτό το καταφύγιο, ο λειμών, κάνει μια παφ και τραβάει μια μετάπτωση, ένα άμπλαουτ που λένε οι γλωσσοτέτοιοι, και τσουπ, προκύπτει ο λιμήν, να σε περικλείει και να σε προστα...

Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες

  Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες. Νικολάου Γ. Πολίτου: Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του Ελληνικού λαού. Εκδόσεις «Ιστορική Έρευνα». Τηλ. 3637.570 και 3629.498. Αφηγείται ο Κώστας Παπαλέξης.