Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μέρα με τ’ όνομα














Είν’ έμορφες με τ’ όνομα, κι έχουνε και τη χάρη, κι όλοι τις έχουν τραγουδήσει:

Του μπαξέ μου καρδερίνα [1],
Σ’ ένα πράσινο κλαδί [2]
Μια πάπια, μια χήνα [3],
Πάμε ν’ αλλάξουμε ζωή [4].

Είχε την τέντα ξομπλιαστή [5],
Σα θαλασσινά φεγγάρια [6].
Να πέφτει ο κόμπος στο κοπάλι [7],
Τέσσερα, δεκατέσσερα [8],
Μάτια μου μεγάλα [9], Θεσσαλονικιά [10].

Ποιος τις αγαπά και ξέρει από ποιο τραγούδι είναι η κάθε φράση;

Χρόνια πολλά, καλές μας. Δε σας κατονομάζουμε, τα ’παμε αυτά. Ξέρετε εσείς.


----------------------------------

Λίγη ώρα αργότερα, τη συνωμοσία θα την ξεσκέπαζε, ποιος άλλος; Μα... μια Κατερίνα, φυσικά. Ορίστε λοιπόν, πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα:

[1] Όμορφή μου Κατερίνα. 1981. Στίχοι: Λάκης Τεάζης. Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου. Αντώνης Καλογιάννης. Από τον δίσκο «Τα σημερινά».

[2] Αγαπώ μια καρδερίνα. 1970. Στίχοι: Νίκος Γκάτσος. Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις. Μανώλης Μητσιάς. Από τον δίσκο «Της γης το χρυσάφι».

[3] Μια πάπια, μια χήνα. 1972. Στίχοι: Λευτέρης ΠαπαδόπουλοςΜουσική: Μάνος Λοΐζος. Γιάννης Καλατζής. Από τον δίσκο «Να ’χαμε – τι να ’χαμε...».

[4] Πάμε για ύπνο Κατερίνα. 1972. Στίχοι: Πυθαγόρας. Μουσική: Γιώργος Κατσαρός. Γιάννης Πουλόπουλος. Σαρανταπεντάρι: «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» και «Χωρίς φιλί κι αντίο».

[5] Η μπαλάντα του Αντρίκου. 1964. Στίχοι: Κώστας Βάρναλης. Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης. Γρηγόρης ΜπιθικώτσηςΣαρανταπεντάρι: «Οι μοιραίοι» και «Η μπαλάντα του Αντρίκου».

[6] Ρήνα Κατερίνα μου. 1971. Στίχοι: Νίκος Γκάτσος. Μουσική: Δήμος Μούτσης. Δήμητρα Γαλάνη. Από τον δίσκο «Δήμητρα Γαλάνη Νο 1».

[7] Ντιρλαντά. Παραδοσιακό από τα Δωδεκάνησα. Διάσημη η εκδοχή του Διονύση Σαββόπουλου σε σαρανταπεντάρι του 1969. «Συννεφούλα» και «Ντιρλαντά».

[8] Ρίνα Κατερίνα. 1989. Στίχοι, μουσική και τραγούδι: Κώστας Μπίγαλης. Από τον δίσκο «Με τον ήλιο στους Ιχθείς».

[9] Κατερίνα. 1967. Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος. Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος. Αλίκη Βουγιουκλάκη & Λαυρέντης Διανέλλος. Από τον δίσκο «Το πιο λαμπρό αστέρι», με τα τραγούδια της ομώνυμης ταινίας: «Το πιο λαμπρό αστέρι», του Κώστα Καραγιάννη.

[10] Κατερίνα Θεσσαλονικιά. Στίχοι και μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης. Βασίλης Τσιτσάνης, Ιωάννα Γεωργακοπούλου και Στελλάκης Περπινιάδης. Στο «40 Χρόνια Τσιτσάνης No 2».



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αθήναι

Φαντάσου έχεις, λέει, μια γλώσσα, ωραία και καλή, και τη μιλάς σ’ ένα μικρό χωργιό που διατηρείς κάπου σε μια εύκρατη περιοχή τού κόσμου. Δεντράκια, ποταμάκια, αμπελάκια, κι έναν Παρθενώνα να σου βρίσκεται. Και φαντάσου ότι πας καλά, οι δουλειές, τα παιδιά, ψωνίζει ο κόσμος, κάτι μοντελάκια που θα γίνουν παγκοσμίως ανάρπαστα εις το διηνεκές, έλα όμως που οι καιροί αλλάζουν, χωργιό με χωργιό τα τσουγκρίζετε, δε βρίσκετε άκρη, ο κόσμος σας είναι πολύ μικρός, γινόστε μπάχαλο, και νάσου εμφανίζεται ένα πιο ρωμαλέο χωργιό και πιο φρέσκο, κάπου στον Βορρά, άλλο πολίτευμα, πιο ορεξάτο απ’ το δικό σου, ανανεωμένο, και σας βάνει σε σειρά, άλλο πνεύμα, μιλάει τη γλώσσα σου, τη βρίσκει πολύ γκιουζέλ και πολύ αποτελεσματική, παίρνει και μερικούς από τους πιο καλούς σου για δασκάλους των παιδιών του, και το καζάνι αρχινάει να κοχλάζει. Ίδιο προϊόν, ίδια μοντελάκια, άλλο μάρκετινγκ. Άλλες τακτικές πωλήσεων. Κι ενώ έτσι έχουν τα πράματα, αίφνης μια Κυριακή και μια γιορτή, μια πίσημον ημέρα, ένας τύπο...

Λιμήν

Лиман. Διαβάζεται λιμάν. Και θα πει λιμάνι – τι άλλο να πει. Αλλά μια στιγμή. Δεν είναι απ’ τα ελληνικά. Είναι απ’ τα τούρκικα. Βαστιέσαι; Βαστήξου: τα ρώσικα δεν την πήραν τη λεξούλα από τα ελληνικά, γιατί και τα ελληνικά από τα τούρκικα την έχουν πάρει. Ξαναβαστήξου. Υπήρχε μια αρχαία λεξούλα, λειμών. Ελληνικά. Το υγρό λιβάδι. Και καθώς οι λεξούλες ταξιδεύουν και μιλάν για πράγματα που μεταξύ τους μοιάζουν, λειμών σήμαινε κι εκείνο το άλλο το υγρό και ζεστό και φιλόξενο πράμα που ξέρεις. Συνεννοηθήκαμε; Μπράβο. Αυτό εκτιμώ σε σένα: την αντιληπτικότητά σου. Και ταξίδευε που λες η λεξούλα, τι ευλείμων – με ωραία παχιά λιβάδια, τι λειμώνιος – ο του λιβαδιού, τι λειμακίδες – οι νύμφες αυτών των υγρών και ζεστών μερών, αυτές που σου παίρνουν τη μιλιά και μένεις ευσεβής μεν, άλαλος δε. Τέλος πάντων, μην τα πολυλογούμε, αυτό το καταφύγιο, ο λειμών, κάνει μια παφ και τραβάει μια μετάπτωση, ένα άμπλαουτ που λένε οι γλωσσοτέτοιοι, και τσουπ, προκύπτει ο λιμήν, να σε περικλείει και να σε προστα...

Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες

  Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες. Νικολάου Γ. Πολίτου: Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του Ελληνικού λαού. Εκδόσεις «Ιστορική Έρευνα». Τηλ. 3637.570 και 3629.498. Αφηγείται ο Κώστας Παπαλέξης.