Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Navidad Nuestra


Ραμίρες και Λούνα και πάλι:

Ariel Ramírez, Félix Luna: Navidad Nuestra. Τα Χριστούγεννά μας. Στον Άη Γιάννη τον Καθολικό, στο Ψυχικό. 12 Δεκεμβρίου 2019.

Αυτή τη φορά με τη Μικτή Χορωδία Δημοτικής Κοινότητας Ψυχικού & την Ορχήστρα Εγχόρδων Ψυχικού (Μουσικός Πολιτιστικός Σύλλογος Ψυχικού «Η Ευτέρπη» υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Τάσου Ξηράκη) και με τη σύμπραξη της «Eklipsis Vocal Ensemble» και της «Coro da Camera». Επιμέλεια γλώσσας (castellano rioplatense) Κωνσταντίνος Παπαλέξης.



Χριστουγεννιάτικη καντάτα σε έξι μέρη, σε έξι λαϊκά μουσικά ύφη:
1. La anunciación – Ο ευαγγελισμός – Chamamé
2. La peregrinación – Το προσκύνημα – Huella
3. El nacimiento – Η γέννηση – Vidala catamarqueña
4. Los pastores – Οι βοσκοί – Chaya
5. Los reyes magos – Οι τρεις μάγοι – Takirari
6. La huida – Η φυγή – Vidala tucumana

Άοκνος συνθέτης ο Ραμίρες με τουλάχιστον 300 συνθέσεις στο ενεργητικό του, αλλά και μεγάλος ερευνητής της Αργεντίνικης μουσικής παράδοσης. Κυρίως γνωστός από τη Misa Criolla, τη Navidad Nuestra και τη La Peregrinación (και τα δύο τού 1964), το Los Caudillos (1965), τις Mujeres Argentinas (1969) και το Alfonsina y el Mar (1969), όλα γραμμένα σε συνεργασία με τον στιχουργό Félix Luna, συγγραφέα και ιστορικό, καθηγητή τότε της Ιστορίας των Θεσμών στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες και αργότερα της Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Μπελγκράνο.

Όπως σε όλον τον κόσμο, έτσι και στην Αργεντινή τα Χριστούγεννα είναι στις 25 Δεκεμβρίου. Όμως εκεί τέτοια εποχή έχει... καύσωνα. Είναι κατακαλόκαιρο. Ο Félix Luna λοιπόν καλεί τους πιστούς από την La Rioja και το Castro Barros της Αργεντινής αλλά και από την Antofagasta και το Aráuco της Χιλής (περιοχές των αυτοχθόνων Μαπούτσε ή Μολούτσε) να σπεύσουν να προσκυνήσουν το Βρέφος. El Niño.

Ελάτε βοσκοί του κάμπου, γεννήθηκε ο Βασιλεύς των Βασιλέων. Ελάτε πριν να ξημερώσει. Η μέρα χαράζει κι η νύχτα πάει. Ελάτε, γλυκά και λουλούδια να του πάμε. Αλόγατα και μουλάρια καβαλικέψτε, και πάμε να προφτάσουμε. Ντέφια και κιθάρες! Τα τραγούδια μας μέσα στους ελαιώνες!

Albahaca y cedrón
tomillo y laurel,
que el Niño se duerme
al amanecer.

Βασιλικός και λουίζα,
θυμάρι και δάφνη
το Βρέφος κοιμάται
το ξημέρωμα.


-----------------------------------------



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αθήναι

Φαντάσου έχεις, λέει, μια γλώσσα, ωραία και καλή, και τη μιλάς σ’ ένα μικρό χωργιό που διατηρείς κάπου σε μια εύκρατη περιοχή τού κόσμου. Δεντράκια, ποταμάκια, αμπελάκια, κι έναν Παρθενώνα να σου βρίσκεται. Και φαντάσου ότι πας καλά, οι δουλειές, τα παιδιά, ψωνίζει ο κόσμος, κάτι μοντελάκια που θα γίνουν παγκοσμίως ανάρπαστα εις το διηνεκές, έλα όμως που οι καιροί αλλάζουν, χωργιό με χωργιό τα τσουγκρίζετε, δε βρίσκετε άκρη, ο κόσμος σας είναι πολύ μικρός, γινόστε μπάχαλο, και νάσου εμφανίζεται ένα πιο ρωμαλέο χωργιό και πιο φρέσκο, κάπου στον Βορρά, άλλο πολίτευμα, πιο ορεξάτο απ’ το δικό σου, ανανεωμένο, και σας βάνει σε σειρά, άλλο πνεύμα, μιλάει τη γλώσσα σου, τη βρίσκει πολύ γκιουζέλ και πολύ αποτελεσματική, παίρνει και μερικούς από τους πιο καλούς σου για δασκάλους των παιδιών του, και το καζάνι αρχινάει να κοχλάζει. Ίδιο προϊόν, ίδια μοντελάκια, άλλο μάρκετινγκ. Άλλες τακτικές πωλήσεων. Κι ενώ έτσι έχουν τα πράματα, αίφνης μια Κυριακή και μια γιορτή, μια πίσημον ημέρα, ένας τύπο...

Λιμήν

Лиман. Διαβάζεται λιμάν. Και θα πει λιμάνι – τι άλλο να πει. Αλλά μια στιγμή. Δεν είναι απ’ τα ελληνικά. Είναι απ’ τα τούρκικα. Βαστιέσαι; Βαστήξου: τα ρώσικα δεν την πήραν τη λεξούλα από τα ελληνικά, γιατί και τα ελληνικά από τα τούρκικα την έχουν πάρει. Ξαναβαστήξου. Υπήρχε μια αρχαία λεξούλα, λειμών. Ελληνικά. Το υγρό λιβάδι. Και καθώς οι λεξούλες ταξιδεύουν και μιλάν για πράγματα που μεταξύ τους μοιάζουν, λειμών σήμαινε κι εκείνο το άλλο το υγρό και ζεστό και φιλόξενο πράμα που ξέρεις. Συνεννοηθήκαμε; Μπράβο. Αυτό εκτιμώ σε σένα: την αντιληπτικότητά σου. Και ταξίδευε που λες η λεξούλα, τι ευλείμων – με ωραία παχιά λιβάδια, τι λειμώνιος – ο του λιβαδιού, τι λειμακίδες – οι νύμφες αυτών των υγρών και ζεστών μερών, αυτές που σου παίρνουν τη μιλιά και μένεις ευσεβής μεν, άλαλος δε. Τέλος πάντων, μην τα πολυλογούμε, αυτό το καταφύγιο, ο λειμών, κάνει μια παφ και τραβάει μια μετάπτωση, ένα άμπλαουτ που λένε οι γλωσσοτέτοιοι, και τσουπ, προκύπτει ο λιμήν, να σε περικλείει και να σε προστα...

Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες

  Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες. Νικολάου Γ. Πολίτου: Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του Ελληνικού λαού. Εκδόσεις «Ιστορική Έρευνα». Τηλ. 3637.570 και 3629.498. Αφηγείται ο Κώστας Παπαλέξης.