Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όραμα



Των Εκλογών. Του Κωνσταντίνου. Της Ελένης. Του Τυφλού. Κυριακή είναι αυτό; Αυτό είναι συνωστισμός. Μοιάζεις με την καρδιά μου.

Δε βαριέσαι. Το παν την σήμερον είναι να έχεις όραμα. Άμα έχεις, μη σ’ ανησυχεί διόλου. Κάθεσαι κει που κάθεσαι, και στα καλά του καθουμένου πατάς τις τσιρίδες. Τρέχουν οι σφουγκοκωλάριοι – είστε καλά Μεγαλειότατε; Λες εσύ αυτά που έχεις να πεις, αρχινάν αυτοί και τα ψιθυρίζουν – ο Μεγαλειότατος είδε όραμα. Ενύπνιον. Έρχεται, ξέρω ’γω ο δάσκαλος του παιδιού σου, κατάπληκτος κι αυτός, και το επιβεβαιώνει. Μα βέβαια! Όραμα σπουδαίο! Και πλακώνουν σιγά σιγά ο ένας κι ο άλλος και δως του. Έτσι το όραμα, αλλιώς το όραμα. Ε, η αρχή έχει γίνει, κατάλαβες; Το έναυσμα. Τα ξερά αρπάξαν. Τώρα ο ένας θ’ αρχίσει να αυξάνει τον άλλον, θα τα φουσκώνουν, θα τα πλουτίζουν, και θα λαμπαδιάσει: ποιο όραμα, θαύμα μέγα ήταν, σκιστήκαν οι ουρανοί, βρονταί, αστραπαί, μες τη μέση του μεσημεριού, χιλιάδες τα στρατά, σεισμός, πλήθος κόσμου, τα καλύτερα μυαλά της αυτοκρατορίας θα εξηγούν, θα αναπτύσσουν, θα αναλύουν, θα βρίσκουν τις αιτίες και τα αιτιατά, τι τρανός χορός θα γένει.

Οι στρατηγοί θα ράψουν τις νέες στολές και τα φλάμπουρα και οι ιερείς θα ανακηρύξουν, και θα αναπέμψουν δεήσεις και ευχαριστίες. Η αυτοκρατορία θα συγκολληθεί εις σώμα κι άλλοι θα μείνουν εκτός και θα τρομάξουν και θα φτιάξουν άλλη θρησκεία. Και θα περάσουν αιώνες και θα ’ρθουν οι αστρονόμοι και θα βρουν ποια ήτο ακριβώς η ηλιοστασία. Καθώς και οι βιολόγοι που θα εξηγήσουν πώς τα υβρίδια της δωδεκάτης θυγατρικής γενεάς. Οι ψυχολόγοι θα αποκαλύψουν πώς το ασυνείδητο και το συνειδητό, και θα βρουν οι αστρολόγοι πού τον είχε τον ανάδρομο ο κατάδρομος. Ο γνωστός νομπελίστας θα γελάσει, μα δεν υπάρχει θεός, είναι αποδεδειγμένο, το κοινωνικό πλαίσιο θα αναλυθεί, εσύ θα γίνεις μπούλετ στις εκθέσεις στο λύκειο, και η βικιπαίδεια θα γράφει πως όποια και να είναι η αλήθεια, είναι γεγονός πως κάτι βίωσες. Αφού φυσικά προηγουμένως ο γενειοφόρος θα έχει καταγγείλει το όπιο των λαών και οι νεολαίοι τους φονιάδες.

Κι όλοι θα ασχολούνται ποια είναι η αλήθεια, αν εσύ πράγματι είδες ή μήπως δεν το είδες το όραμα. Κι άλλοι θα την ξέρουν έτσι, κι άλλοι θα την αποδεικνύουν αλλιώς, την αλήθεια, κατά τα πιστεύω του ο καθείς, και τους φόβους του και τις ανάγκες του. Και κατά την αλήθεια του. Ο καθείς. Και θα ’ναι ολονών το ζήτημα καταδικό τους.

Ενώ η αλήθεια θα είναι αλλού. Ότι εσύ ήξερες ποια στιγμή και τι ακριβώς χρειαζόταν να πεις, έτσι ώστε ο κόσμος να ασχολείται με το ζήτημα εις τον αιώνα.

Ε, δεν είσαι Μέγας;


---------------------------------

Επικαιρότητα: Κυριακή 21 Μαΐου 2023. Εκλογές, του Τυφλού, Κωνσταντίνου και Ελένης. Όχι απαραίτητα μ’ αυτήν τη σειρά.





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αθήναι

Φαντάσου έχεις, λέει, μια γλώσσα, ωραία και καλή, και τη μιλάς σ’ ένα μικρό χωργιό που διατηρείς κάπου σε μια εύκρατη περιοχή τού κόσμου. Δεντράκια, ποταμάκια, αμπελάκια, κι έναν Παρθενώνα να σου βρίσκεται. Και φαντάσου ότι πας καλά, οι δουλειές, τα παιδιά, ψωνίζει ο κόσμος, κάτι μοντελάκια που θα γίνουν παγκοσμίως ανάρπαστα εις το διηνεκές, έλα όμως που οι καιροί αλλάζουν, χωργιό με χωργιό τα τσουγκρίζετε, δε βρίσκετε άκρη, ο κόσμος σας είναι πολύ μικρός, γινόστε μπάχαλο, και νάσου εμφανίζεται ένα πιο ρωμαλέο χωργιό και πιο φρέσκο, κάπου στον Βορρά, άλλο πολίτευμα, πιο ορεξάτο απ’ το δικό σου, ανανεωμένο, και σας βάνει σε σειρά, άλλο πνεύμα, μιλάει τη γλώσσα σου, τη βρίσκει πολύ γκιουζέλ και πολύ αποτελεσματική, παίρνει και μερικούς από τους πιο καλούς σου για δασκάλους των παιδιών του, και το καζάνι αρχινάει να κοχλάζει. Ίδιο προϊόν, ίδια μοντελάκια, άλλο μάρκετινγκ. Άλλες τακτικές πωλήσεων. Κι ενώ έτσι έχουν τα πράματα, αίφνης μια Κυριακή και μια γιορτή, μια πίσημον ημέρα, ένας τύπο...

Λιμήν

Лиман. Διαβάζεται λιμάν. Και θα πει λιμάνι – τι άλλο να πει. Αλλά μια στιγμή. Δεν είναι απ’ τα ελληνικά. Είναι απ’ τα τούρκικα. Βαστιέσαι; Βαστήξου: τα ρώσικα δεν την πήραν τη λεξούλα από τα ελληνικά, γιατί και τα ελληνικά από τα τούρκικα την έχουν πάρει. Ξαναβαστήξου. Υπήρχε μια αρχαία λεξούλα, λειμών. Ελληνικά. Το υγρό λιβάδι. Και καθώς οι λεξούλες ταξιδεύουν και μιλάν για πράγματα που μεταξύ τους μοιάζουν, λειμών σήμαινε κι εκείνο το άλλο το υγρό και ζεστό και φιλόξενο πράμα που ξέρεις. Συνεννοηθήκαμε; Μπράβο. Αυτό εκτιμώ σε σένα: την αντιληπτικότητά σου. Και ταξίδευε που λες η λεξούλα, τι ευλείμων – με ωραία παχιά λιβάδια, τι λειμώνιος – ο του λιβαδιού, τι λειμακίδες – οι νύμφες αυτών των υγρών και ζεστών μερών, αυτές που σου παίρνουν τη μιλιά και μένεις ευσεβής μεν, άλαλος δε. Τέλος πάντων, μην τα πολυλογούμε, αυτό το καταφύγιο, ο λειμών, κάνει μια παφ και τραβάει μια μετάπτωση, ένα άμπλαουτ που λένε οι γλωσσοτέτοιοι, και τσουπ, προκύπτει ο λιμήν, να σε περικλείει και να σε προστα...

Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες

  Ἡ μαμμὴ καὶ οἱ Νεράιδες. Νικολάου Γ. Πολίτου: Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του Ελληνικού λαού. Εκδόσεις «Ιστορική Έρευνα». Τηλ. 3637.570 και 3629.498. Αφηγείται ο Κώστας Παπαλέξης.