Πάλλεται ολόκληρο. Περνάν τ’ αυτοκίνητα από πάνω σαν αέρας, σαν σαΐτες. Φσσσσς. Κι όπου έχει αρμούς ο δρόμος, μπαμπάμ. Οι μπρος και οι πίσω ρόδες, οι μεν μετά τις δε, καθώς τρέχει το αμάξι, σε χρόνο ντε τε: μπαμπάμ.
Ενισχυμένος ήχος, μπάσος. Βλέπεις, κάθεσαι αποκάτω, εντός τού τύμπανου. Κάτω από τη μεμβράνη του. Κι όπως και να ’χει, το αυτοκίνητο είναι μεγάλο βάρος. Και κοπανάν οι ρόδες στους αρμούς του οδοστρώματος. Μπαμπάμ.
Έχει αρμούς γιατί άμα δεν είχε κι ήταν όλο μαζί ένα πράμα ο δρόμος, θα σπώνταν τεντώσου μαζέψου καλοκαίρι και χειμώνα. Είναι λοιπόν κομάτια. Βαλμένα το ’να μετά το άλλο με μεταλλικά δόντια σα φερμουάρ κλειστό και με χώρο μεταξύ τους να μακραίνουν και να κονταίνουν λιγουλάκι, ανάλογα τη θερμοκρασία. Όλο μαζί. Άσφαλτος και αμμοχάλικο, όπως το λεν οι οδοποιοί. Συμπεριφέρεται σαν σώμα.
Άσφαλτος. Ορυκτό είναι, το ’ξερες; Βγαίνει έτοιμο. Και βιτουμένιο λέγεται. Κολλώδης, μαύρη και παχύρρευστη —καμιά φορά ημιστερεή— μορφή πετρελαίου. Μάλιστα φίλε μου. Άρα μικροοργανισμοί. Πάνε οι εταιρείες και κάνουν μικροπαλαιοντολογικές μελέτες και παλαιοπεριβαλλοντικές αναλύσεις. Κοιτάν ρε παιδί μου τ’ απολιθώματα που βρίσκουν και κάνουν εκτίμηση. Και σου λέει, εδώ είμαστε.
Τα ξέρεις τα τρηματοφόρα; Είναι συνομοταξία μονοκύτταροι οργανισμοί. Ένα μόνο κύτταρο όλο το ζώον. Τι ζώον, δηλαδή, μέχρι πεντακόσια μικρά μέγεθος. Θα πει μισό χιλιοστό πράμα. Με ψευδοπόδια και στόμας, για να μετακινείται και ν’ αρπάζει τροφή. Ετερότροφο – πρέπει να φάει κάτι τις έτοιμο, σαν τους ανθρώπους και τα ζώα, και να το μεταφράσει σε χρήσιμα στοιχεία για να ζήσει.
Ε, άμα βρουν λοιπόν πολύ παρόμοιο πράμα, φυτικό ή ζωικό υλικό που ενταφιάστηκε, τρυπήστε, σου λέει η εταιρεία. Ξέρουν αυτοί. Υδρογονάνθρακες ο θησαυρός. Κυρίως πετρέλαιο, φυσικό αέριο και γαιάνθρακας. Αποθέσεις ανακατεμένες με ιζήματα, που έχουν φάει τρομακτικές πιέσεις, ώς και 650 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ζαλίζουν τα νούμερα.
Φυσικό πράμα η άσφαλτος. Δεν είναι τίποτε κακό. Φυσικά υλικά. Η συνταγή είναι που έχει το πρόβλημα: ο φυσικός της χώρος είναι στα έγκατα κι όχι απλωμένη κάτω απ’ τον ήλιο του καλοκαιριού να συσσωρεύει φωτιά και λάβρα – μιλάμε να την κρατάει και τη νύχτα. Και να τρέχουν αποπάνω αυτοκίνητα, μπαμπάμ – να τραντάζεται η γέφυρα σα μεμβράνη, σαν τύμπανο ορχήστρας μπάσο μεγάλο, κι από κάτω ερημιά και σκουπίδια, και να περνάει το λεωφορείο και να μη σταματάει – τι να κάνει να σταματήσει. Λάθος – όλη η συνταγή.
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου